vrijdag 31 oktober 2014

Heeft babel nog torens nodig?

"Mamawabenjij?" Vraagt zoon-nummer-3
"Ik ben in de keuken en waar ben jij?" Antwoord ik
"Hieje" zegt hijvanuit de aangrenzende plaats
"Hier?" Zeg ik gespeeld verbaast
"Jaaaa" lacht hij
"Das vreemd want ik ben ook hier" zeg ik
"Jijje ook hieje?????"  En ik hoor zijn ongeloof
"Ja ik hier en waar ben jij?" Vraag ik
"Hieje" zegt hij bedachtzaam "ma mama titan jouwe ni kunne zien ooj hieje"
En vanachter het hoekje zie ik hoe hij verbaast rondkijkt

dinsdag 28 oktober 2014

het kan verkeren

"Jij ben de aller-aller-ALLERliefste mama van de hele wereld" zegt zoon-nummer-2
"ola tkannie op precies vandaag" zeg ik
"en de allerbeste kok" voegt hij eraan toe
"krijgt da voor" antwoord ik
"mag ik een joejoetje?" vraagt hij
"uw bord is ni leeg" antwoord ik
"ik lust da ni" zegt hij
"hoe? en ik dacht da ik de allerbeste kok was?" zeg ik
"en jij bent ook niet de allerliefste mama" zwiert hij mij toe

ach voor Bredero verkeerde het ook al

oma's worden oud

(donderdag 23 oktober)

oma is ziek, zegt zoon-nummer-2, oma is heel ziek, oma is int ziekenhuis, in oma haar buik (nuja hoofd dus) zitten allemaal bactejiejen en viesertjes (dank u kleine prinses) en witte ridders die vechten tegen de bactejiejen. en oma heeft allemaal buisjes, daar doen de dokters micamentjes in om de witte ridders te helpen.
oma gaat niet dood
oma's worden oud
héél oud
wel HONDERD jaar.
oma is nog geen honderd jaar
en in het ziekenhuis verjaar je niet

en zo legde zoon-nummer-2 de situatie aan de wereld uit

donderdag 23 oktober 2014

wat als...

dat mama in't ziekenhuis ligt, zegt hij
ah, ok zeg ik
dat hij haar gevonden heeft zegt hij
op de grond zegt hij
of ze bewusteloos was vraag ik
neen maar ze kon niet praten zegt hij
ah ok zeg ik hou mij op de hoogte
ok zegt hij en hij klinkt kalm

dat ze haar gaan verdoven zegt zij
waarom vraag ik
voor een hersenscan zegt zij
moeten ze haar daarom verdoven vraag ik
ja want ze kan helemaal niet stilliggen zegt zei
waarom ne scan vraag ik
om hersenvliesontsteking uit te sluiten
ah ok zeg ik
wa zou het nog kunnen zijn vraag ik
dat zeggen ze niet zegt zij
ze gaan stap voor stap zien zegt zij
zodat we niet panikeren zegt zij
ah ok zeg ik

dat haar toestand kritiek is zegt zij en ze begint te huilen
wat vraag ik
dat haar toestand de komende dagen kritiek is zegt zij
jama wa heeft ze dan vraag ik
een hersenvliesontsteking snikt zij
toch stamel ik
en een longontsteking zegt zij
ik zwijg
dat ze kan doodgaan zegt zij
en ik begin te huilen

dat er niets veranderd is zegt de witte  zij
dat ze sterk moet zijn zeggen wij
en dat ze moet vechten zeggen wij
en dat we op haar wachten zeggen wij
en dat ze moet wakker worden zeggen wij
maar dat ze eerst moet rusten zeggen wij
en beter moet worden zeggen wij

dat de dokter ons wilt spreken zegt de witte zij

dat haar toestand nog steeds kritiek ik zegt hij
dat ze niet kunnen inschatten wat de schade kan zijn zegt hij
dat ze geen zicht hebben op hoeveel tijd de bacterie heeft gehad om zijn vernietigende werk te doen zegt hij
neen dat hij geen prognose kan of wil maken zegt hij
dat het alles kan zijn zegt hij
van geen schade tot de dood zegt hij

het woord is gevallen
of ik terug naar haar mag vraag ik
ja zegt hij en de witte zij
en ik vertel tegen haar en ik geef een kus en ik zeg hou van jou dingen die ik allemaal veel vroeger had moeten zeggen

en wat als Brugge de dag ervoor verder had gekeken dan haar oorpijn, was het dan vermeden?
en wat als ik mijn verlof had gehad had ik het dan gezien
en wat als ik overuren had gepakt of wat als ik op de parking niet geknuffeld en gezoent en afscheid genomen had van mijn collega's, was ik dan op tijd thuis geweest om te zien dat dit geen gewone hoofdpijn was
en wat als ik 's morgens had gebeld om te horen of ze beter was, had ik dan gehoord dat ze niet goed was
en wat als ik het niet telkens weer vergeten was om te bellen had ik haar dan kunnen redden?