meanwhile in Holland

Dat hij 50 jaar geleden technisch gezien een vrouw heeft verkracht.

Dat hij zich daar diep over schaamt

Dat hij zich zeer kwetsbaar opstelt door dat openbaar te vertellen.

Dat hij dus zelf ook wel een slachtoffer is.

Dat hij niets verkeerds heeft gedaan.

Dat hij haar feitelijk niet gepenetreerd heeft.

Dat hij er zich alleszins niet voor ging excuseren zo 50 jaar na data.

En of nu zijn eerste verhaal de waarheid is of dat hij alleen  maar jongens-onder-elkaar de stoere wou uithangen, een vaststaand feit is dat de hele tafel het hilarisch vond.

En dáárom moet dus dat hele zooitje ter verantwoording worden geroepen. 

Want verkrachting is niet om te lachen.

Toen niet, nu niet, nooit niet.

Kafka is springlevend

Vandaag een fraai staaltje Kafkaiaanse burocratie meegemaakt. 

Zo een van het kaliber "moest het ne film zijn twas ongeloofwaardig".

Ik ben naar de personeelsdienst geroepen. 

In verband met mijn fiets aanvraag. 

Brussel laat weten dat ik wettelijk gezien de kortste fietsroute moet kiezen. 

Met uitzondering als de langere weg minder gevaarlijk is. In dat geval moet Brussel daar wel toestemming voor geven. 

Ik heb een fietsroute opgegeven van 4,4km.

Volgens via Michelin is de korsten weg echter 5 km. 

Of er een reden is waarom ik niet kies voor de "wettelijk kortste weg".

Ik heb dus vandaag een mail moeten laten opstellen waarin ik toestemming vraag  een weg te volgen die 600 meter korter is om wettelijk in orde te zijn met de bepaling dat ik de kortst mogelijke baan moet volgen

Kafka buigt nederig het hoofd richting de Belgische staat