donderdag 25 september 2014

zo simpel is scheiden

'M & R gaan vaak naar Engerland' zegt dochterlief vanop de achterbank
'hebben ze misschien familie in EngeLand?" vraag ik
'neen' zegt dochterlief en zwijgt even
'ik denk dat M vaak naar EngeRland gaat omdat haar ouders vaak ruzie maken'
'oh?' zeg ik
'ja M haar mama en papa zijn gescheiden" roddelt dochterlief rustig verder 'weet jij wat dat is gescheiden zij?" legt ze me op de rooster
'ja geschei...'
'gescheiden zijn dat is als je bij je mama boterhammen eet en bij je papa warm' valt ze me in de reden

soms is het leven hartverwarmend simpel

maandag 1 september 2014

toen was er nog maar 1

1 september.

In tegenstelling tot andere jaren, normale schooldagen en andere gezinnen was er hier vanochtend geen 1-septemberstress.

Om 7 uur 30 was iedereen aangekleed, gewassen en gevoeierd.  Boekentassen en aanverwante zakken stonden klaar. De ene al iets meer te trappelen dan de andere.

We komen aan op school en buiten een uitgerolde rode loper wijst ook hier niets op de start van een nieuw schooljaar, geen driftig klikkende fotoapparaten, geen (of weinig) krijsende kinderen, geen snotterende moeders en geen optreden van de juffen.

De  schoolbel gaat terwijl ik zoon-nummer-3 achterlaat voor zijn eerste schooldag. En bijna mis ik het Plechtige Moment waarbij dochterlief voor het eerst als lagerschoolmeid het gebouw betreed. Zoon-nummer-1 heb ik helemaal gemist, zoon-nummer-2 kan ik nog uitgebreid uitzwaaien.

en plotsklaps is de speelplaats leeg.

en niets wijst erop dat er zonet een nieuw schooljaar begon, niets behalve het traantje dat vecht in mijn ooghoek terwijl ik de school verlaat met nog slechts 1 kindje op de arm

kleine meisjes worden groot
overlopen van enthousiasme deed ie niet
nog eentje dat staat te springen
zoon-nummer-3 ziet het helemaal zitten