woensdag 2 november 2016

maandag 10 oktober 2016

De schaamte voorbij

De bedelende vluchteling zit aan de ingang van de winkel.
Of de uitgang,  het is maar hoe je het bekijkt.

Ik rij de winkel uit. Hij vangt mijn blik met zijn smekende ogen. Ik draai vlug het hoofd. Doe alsof ik hem niet zie.

Familie marginal die op dat moment de winkel binnengaat ziet hem allesinds wel.
"goa gaan wèrke leegzak" hoor ik haar roepen.
"watte???" antwoordt een van de andere
"dattem moe goan wèrke de lamzak"
"jaaa" ze staan in een halve kring om hen heen en lachen hem luidop uit. Om zeker te zijn dat hij weet dat het over hem gaat wijzen ze hem aan. Om het theatrale helemaal heel te maken houdt een van hen zijn buik vast van het lachen.

Er loopt een traan langs de wang van de vreemdeling. Tot groot jollijt van zijn publiek.

Ik haast me naar mijn wagen en laad mijn boodschappen in.  Ik schaam me. Om mijn eigen gedrag, om hun gedrag. 
ik vraag mij af of ik het goed kan maken door een euro in zijn potje te werken. Of ik mijn schaamte zo zou kunnen afkopen.

Als ik terug bij de ingang kom is de bedelende vluchteling echter weg. Op zijn plaats staat een politiecombi.

De volgende winkelaars zullen allesinds niet meer geconfronteerd worden met hun eigen schaamte.

Dat werd weer netjes opgelost.

vrijdag 30 september 2016

Hij lust geen koffie

De dokter komt
Zoon-nummer-2 en 3 krijgen antibiotica voor geschreven.
De dokter lacht en zegt dag de zonen zeggen dag terug en zwaaien. De deur gaat toe.

Zoon-nummer -2 is overstuur.
"ik lust geen koffie" zegt hij plots
"euh jij hoeft ook helemaal geen koffie" zeg ik
"jawel!  En ik lust het niet!"

"maar neen jij hoeft geen koffie"

"IK LUST GEEN KOFFIE!!!"
We gaan in overdrive

"IK LUST GEEN KOFFIE!!!  IK! LUST! GEEN! KOFFIE! EN! OOK! GEEN! LEPELS!"

Ah!

"koffielepel dat zijn de kleine lepeltjes."
Maar hij is zo overstuur dat ik hem mee naar de keuken moet slepen

Daar leg ik hem uit dat.we zijn medicatie in de koffielepel of, zoals wij het noemen, kleine lepel gieten en hij dan zo de medicatie inneemt.

Dat de dokter heus niet bedoelde dat hij koffie en lepels moet innemen.

Hij kalmeert.

Of hij écht geen koffie moet nemen en ook geen lepels?

Écht niet.

Alles wordt weer rustig.

donderdag 29 september 2016

Spoed

Dat Little-Miss-M gevallen is.
Dat ze niet goed weten hoe.
Dat ze flink bloed en misschien best naar de dokter gaat.
Dat onze dokter niet opneemt.
Dat we naar de spoed gaan.

Van de man rechts van mij vermoed ik eerst dat hij Pools is of zo. Als ik beter luister blijkt hij westvlaams te praten.  Ik versta er nog altijd evenveel van.

Achter mij zit een echte oostblokker.  De stoere bouwvakker gebruikt het weinige Vlaams dat hij kan om al na 2 minuten te rellen over het feit dat hij moet wachten. GOTFERDOEM!
Een beetje later steekt hij stiekem zijn vinger in zijn keel.
Hij moet toch blijven wachten.

Wij raken door de eerste triage en verhuizen naar de gang. Waar we verder mogen wachten.  Dit keer zonder speelgoed ter onze beschikking.

Er komt nog eens iemand kijken.
Die zegt het zelfde als de eerste. Dat het gehecht moet worden. En dat we moeten wachten.

Een andere oostblokker komt met de ziekenwagen binnen en mag naast ons in de gang zitten. De man heeft zijn vrachtwagen op zijn zijde geparkeerd op een rondpunt en is nogal overstuur en vooral bang zijn job te verliezen.

Er komt nog iemand naar haar wonde kijken. We krijgen te horen dat het gehecht moet worden. En dat we moeten wachten.

De kantelende vrachtwagenchauffeur wordt naar een box verhuist.

We krijgen een bed naast ons. Eerst zien we alleen 2 lijkbleke ongelooflijk dunne benen. Als het bed verder gereden wordt zien we dat de eigenaar van de benen zijn, of haar, hoofd verstopt heeft in verschillende pulls. Het hand dat bij het lichaam hoor plukt onophoudelijk aan een wikkel, die steeds langer wordt. Ik denk aan een mummie die zichzelf uitpakt.
Uit het verhaal van de begeleider kan ik opmaken dat de problemen zich voornamelijk IN het verpakte hoofd voordoen.

Little-Miss-M is het beu en wilt naar huis. Ze huilt dat de dokter haar vergeten is.
Er komt nog eens iemand kijken.  Hij vertelt niets nieuws. En dat we mogen wachten.

Iemand is op zoek naar iemand anders waarvan niemand lijkt te weten waar die  is. Ze zoeken met zijn allen.

De vrachtwagenchauffeur krijgt iets kalmerends hoor ik iemand zeggen.

We mogen meegaan.  Maar we moeten nog even wachten.
Na een kleine discussie onderling besluiten ze toch haar met gas te verdoven. Ze krijgt drie draadjes in haar kin. Ze gichelt een beetje.
Ze mag een kadootje kiezen want ze was flink. Mama krijgt alleen nog verzorgingstips.
We mogen gaan
Maar eerst moeten we nog wachten.
Op een papiertje.
Als we de gang terug opstappen is er van de onstabiele chauffeur,  de wouwelende westvlaming en de hoofdloze mummie geen spoor meer.

De rellende oostblokker zit lachend in een box,  van zijn misselijkheid is er geen spoor meer.

In de wachtzaal zitten nu mensen wiens verhaal we niet kennen.

We staan terug buiten

maandag 22 augustus 2016

Was weer kamp

Elk jaar na het beëindigen van het kamp vraag ik zoon-nummer-1 waarom hij geen vuile kleding heeft.
Elk jaar weer antwoordt hij met een schouderophaling.
Dit jaar, tot mijn grote verbazing,  had hij zowaar een zakje vuile was.
Een klein zakje weliswaar.
Een miniem zakje.

"je hebt vuile was!" verbazing alom
Een klein lachje in zijn antwoord

En dan doe ik "dé was"
En blijkt het grootste deel van zijn "vuile" was nog opgeplooid.

Een paar sokken en een onderbroek blijven trots, en zonder hulp rechtopstaan.

Hij deed toch propere kleren aan om naar huis te komen

Vooruitgang heet dat dan

vrijdag 5 augustus 2016

Fietsen

2 zonen leerden vandaag fietsen.
De eerste was zoon-nummer-3, 4 jaar, die na eer eerste verbaasde uitroep "mamaaah ik heb gefietd!" steeds zelfzekerder rondrijdt en eruitziet alsof hij nog nooit iets anders heeft gedaan.
En mama laat een traantje van trots, maar ook van weemoed.
De 2de was zoon-nummer -2, 6 jaar, die na 2 minuten proberen de fiets, boos en gefrustreerd, aan de kant gooit.
Fietsen is toch stom.
Later op de dag lukt het hem toch.
Eerst een meter
Daarna 2
Daarna op pure wilskracht 3 of 4.
En ik laat een traantje, van trots, maar ook van verdriet. Omdat wat zijn jongere broer zo makkelijk afgaat hem zoveel energie kost, zoveel concentratie.

En dan valt hij

En is fietsen weer stom

vrijdag 29 april 2016

Rouw

Ik rouw
Om het kind dat niet meer is
Om het kind dat nooit geweest is
Om het kind waarvan ik wist dat er niet was
Om het kind dat iedereen zag

Ik rouw
Om mijn verloren dromen
Om mijn verdwenen idealen
Om zijn verdwenen toekomst
Om de toekomst die alleen ik voor hem zag

Ik rouw
Om het kind dat nooit geweest is

donderdag 28 april 2016

Normaal

Ik kijk naar een documentaire over autisme.
En leer.
En zie.
En ontdek.
Heel misschien liggen zijn woedeaanvallen niet aan mij.
Heel misschien is het wel een deel van zijn ziektebeeld.
Maar wist ik veel.
Zoveel aspecten
zoveel verschillen

En als hij s avonds thuiskomt en een woedeaanval krijgt kan ik het als bij wonder negeren. Want zijn woede is niet mijn schuld. En dus voel ik mij niet persoonlijk aangevallen. En ga ik niet in discussie.

En de rust keert weer

woensdag 13 april 2016

Alles ging goed

Vriendje en vriendinnetje komen spelen.
De gebruikelijke groepjes worden gevormd en alles gaat goed.

Tot zoon-nummer-2 beslist om op zijn tablet te spelen
Op de meisjeskamer
Waar de meisjes prinses-juffrouw-mama-mooiemevrouw spelen
En hij niet weg wilt
Ook al komt vriendinnetje.3 keer naar beneden om te klagen
Ook al zegt Stommemama dat hij naar zijn eigen kamer moet.

Als Stommemama zélf naar boven komt breken bij zoon-nummer-2 alle remmen los
Hij begint met overstaande stem te gillen
Dat vriendinnetje, geen vriendinnetje meer is maar een vuile klikspaan
Hij wordt zodanig boos dat hij vriendinnetje-slash-klikspaan wilt aanvallen
Stommemama grijpt nog net in
Wat hem nog bozer maakt
Stommemama beweert dat het níét vriendinnetje-slash-klikspaan haar schuld is ze beweert zelfs dat zoon-nummer-2 pestte.
Daar wordt hij nog veel bozer van
Stommemama pakt zijn tablet af en zegt dat hij eerst rustig.moet worden
Zoon-nummer-2 ziet weinig reden tot rustig worden per slot van rekening is iedereen tegen hem
Zoon-nummer-2 kan zelfs niet meer praten
Zoon-nummer-2 brengt alleen nog maar geluiden voort
Zo boos is hij
Zoon-nummer-2 dendert achter Stommemama de trap af
Gillend- tierend-krijsend
Stommemama zegt.dat als hij rustig is en hij sorry zegt tegen vriendinnetje -slash-klimspaan hij zij tablet terugkrijgt
Zoon-nummer-2 gilt.dat hij kalm is
En stormt de gang in
En weer uit
Dat hij sorry heeft gezegd gilt hij
Dat hij zelfs niet boven is geweest zegt Stommemama al wat luider dan ervoor
Zoon-nummer-2 rent terug naar de gang
Zijn aanhoudende gejammer en zelfbeklag verraden hem
Stommemama gaat naar de gang
Dat ze hem met rust moet laten gilt hij
Dat hij moet stoppen en sorry moet zeggen als hij zijn tablet terug wilt gilt ze terug, uitgeput.
Stommemama verlaat verslagen de gang
Zoon-nummer -2 blijft gang op en aflopen aan een stuk door jammerend en klagend over het hem aangedane onrecht

En dan plotsklaps
Zoals een stralende zon onverwachts tevoorschijn kan komen na een zwaar onweer
Gaat hij naar boven en zegt sorry tegen het vriendinnetje
Komt rustig naar beneden
Krijgt zijn tablet weer
Zet zich in de zetel
En is de rust zelve

donderdag 24 maart 2016

I can hear you

Ik hoor je
Ik hoor je overdag
Ik hoor als ik wacht en staar naar het rode licht
Ik hoor je als ik over straat wandel
Ik hoor je als ik tank
Ik hoor je
Ik hoor je 's nachts
Ik hoor je tussen de regels van mijn boek door
Ik hoor je als ik pieker
Ik hoor je als ik slaap
Ik hoor je
Ik hoor je
Jij bent het geluid van de angst
Jij bent het geluid van de hoop
Jij bent het geluid van de dood
Jij bent het geluid van het leven
Ik hoor je

Niet bang

"R is islammen" zegt dochterlief
"Ok, ben je nu bang van R?"
"Neen want R is islammen en niet een té... Euh téhé, teuh"
"TE RRO RI ST" helpt zoon-nummer-1
"Ja R is geen terrowist"

Boodschap voorlopig aangekomen

dinsdag 22 maart 2016

22 03 2016

"Ik ben bang" weent dochterlief
"Ik ook" zeg ik
"Jij ook?" Vraagt ze verbaast
"Ik ook" bevestig ik
"Ben jij ook bang dat er islammen in onze gang gaan staan?" Wilt ze weten "ben jij ook bang dat we doodgaan?" Vraagt ze
"Ze gaan niet in onze gang komen staan, dat kan ik je beloven" zeg ik "dood  gaan we ooit allemaal, daar kunnen we niets aan veranderen, maar ja ik ben daar wel bang voor"
"Maar ook je mag bang zijn daar is niets mis mee, wat je niet mag doen is zo bang worden dat je niet meer buiten wilt komen."
"Laat je angst ervoor zorgen dat je voorzichtiger bent maar laat je angst er niet voor zorgen dat je geen plezier meer hebt"
 Ze is opgehouden met snikken
"Ga nu maar terug slapen" zeg ik"want als je moe bent ben je banger"
"Slaapwel" zegt ze
"En dochterlief" zeg ik nog
"Ja?" Vraagt ze
"Je moet niet bang zijn voor de "islammen" maar voor de terroristen, laat je nooit wijsmaken dat die 2 het zelfde zijn"
 "Ok" zegt ze "Slaapwel, mama"
 "Slaapwel muis"

zondag 20 maart 2016

What's in a name

"Mama, Lana, noemt die Lana Bultynck?"
"euh ja als je dat zo wilt"
"ja, en toen ze klein was noemde zo nog Lana Koest he?"

zaterdag 19 maart 2016

Het was moeilijk

"Raad eens hoeveel vingers ik opsteekt" zegt hij
En hij houdt zijn handjes op zijn rug
"pas op" waarschuwt hij " het is wel moeilijk"
"1"
"neen"
"10"
"neuh"
"2"
"nop"
"0,9,3,8" gok ik erop los
"Neeneeneen" gichelt hij
"moet ik het in je oor zeggen" vraagt hij
"ja" zeg ik
"veel" fluisroept hij
"ja" zeg ik "dat was wel moeilijk"

woensdag 16 maart 2016

IK KAN HET NIET, IK WIL HET NIET,IK DOE HET NIET

Ik ga mijn tanden niet poetsen!
Ik. Ga. Mijn. Tanden. Niet. Poetsen!
IK GA MIJN TANDEN NIET POETSEN
NIETNIETNIETNIETNIETNIETNIET
IK WIL MIJN TANDEN NIET POETSEN
TANDEN POETSEN IS SAAI
SAAI SAAI SAAI

Pedagogisch compleet onverantwoord
Maar nog moe van de vorige strijd
(Ik kan ni eten - ik wil niet eten - ik ga niet eten - als ik eet gaat mijn IPad plat)
Zeg ik
"Owkeej! Poetst ze dan niet"

Brult hij uit de kamer

"TIS AL GOED KZAL ZE WEL POETSEN"

Sugt, een kind met een handleiding

donderdag 3 maart 2016

Omdat ik je verraad

Vandaag is hij superlief, hij is aangenaam en goedlachs.
En toch kies ik vandaag uit om niet 1 maar 2 volwassenen aan te spreken over zijn moeilijk gedrag.
En ik huil van geluk als zijn juf bevestigt dat zijn gedrag in de klas ook zorgwekkend wordt.
En ik ben blij als ik de klik zie in de ogen van de kinderpsycholoog als haar daagt dat er effectief een probleem is.
En ik voel mij bevestigd als ze zegt dat het op zich goed is dat hij op school door de mand valt.
En ik juich diep vanbinnen omdat ik nu misschien verslagen krijg die ik naar het centrum voor ontwikkelingsstoornissen kan nazenden.
En ik ween en ben diep ongelukkig om mijn verraad. Omdat net vandaag terwijl hij zo zijn best doet en zo gelukkig is het mes in zijn rug steek en er alles aan doe om, eindelijk, een label op hem te kunnen plakken

woensdag 3 februari 2016

Als ik 40 zal zijn

"Als ik 40 zal zijn en jij gaat dood, zal ik niet wenen" zegt het kind vastbesloten
"Hoe oud zal ik dan zijn?" Vraagt de vrouw
"93!" Zegt het kind beslist "of 94, hangt ervan af wanneer je sterft"
" ja dan moet je ni meer wenen want dan zal ik lang geleefd hebben" zegt de vrouw
"Ja" zegt het kind bedachtzaam
"De dokter zegt dat ik 100 wordt" zegt de vrouw plots
"Hoe oud zal ik dan zijn" vraagt het kind
De oude vrouw rekent even
"46" zegt ze "of 47 dat hangt ervan af wanneer ik sterf"
"Dan zal ik nog minder wenen" zegt het kind

de dokter had geen gelijk
Het kind ook niet, het heeft wél geweend

woensdag 20 januari 2016

U zei?

"Mama, Wijwieweewold" zegt zoon-nummer-3
"Wablief?" vraag ik, niet geheel onterecht
"Mama, Wijwieweewold" herhaald hij
"jij bent de liefste weerwolf?" gok ik
"Wijwieweewold!" roept hij
"neen van het universum!" helpt zoon-nummer-1
"ben ik de liefste mama van de wereld?"
"JAAAH!" roept hij en hij laat een diepe zucht

woensdag 6 januari 2016

Gebroken hart

"vandaag mag je thuisblijven bij mama" zeg ik
"Gool"
"neen vandaag moet je niet naar school je mag bij mama blijven "
"NEEN GOOL"
"maar het is maar een half dagje school, en je bent nog moe, je mag bij mama blijven"
"NEEN GOOL! Neen neen neen neen gool mama neen neen gool gool gool mama neen"
"Allé gaat dan naar school "
"JAAAH GOOL JOEPIEJOEPIEJOEPIE"
#brokenhart

vrijdag 1 januari 2016

Boekbeest

Zoon-nummer-1 leest niet graag. Om te oefenen moet hij dagelijks een hoofdstuk lezen en mij dan vertellen waar het over ging.
Dochterlief krijgt de zelfde opdracht
"dat zal dan toch niet gaan zegt ze nuftig"
"ah en waarom wel niet" wil ik graag weten"
"ik heb geen boeken met hoofdstukken"