vrijdag 5 augustus 2016

Fietsen

2 zonen leerden vandaag fietsen.
De eerste was zoon-nummer-3, 4 jaar, die na eer eerste verbaasde uitroep "mamaaah ik heb gefietd!" steeds zelfzekerder rondrijdt en eruitziet alsof hij nog nooit iets anders heeft gedaan.
En mama laat een traantje van trots, maar ook van weemoed.
De 2de was zoon-nummer -2, 6 jaar, die na 2 minuten proberen de fiets, boos en gefrustreerd, aan de kant gooit.
Fietsen is toch stom.
Later op de dag lukt het hem toch.
Eerst een meter
Daarna 2
Daarna op pure wilskracht 3 of 4.
En ik laat een traantje, van trots, maar ook van verdriet. Omdat wat zijn jongere broer zo makkelijk afgaat hem zoveel energie kost, zoveel concentratie.

En dan valt hij

En is fietsen weer stom

Geen opmerkingen:

Een reactie posten