De zoon-nummer-2 beleefde gisteren ongetwijfeld zijn ergste nachtmerrie ooit.
Ikprobeeralles zo goed mogelijk te regelen voor de komst van de babysit zodat zoon-nummer-1 en ik op ons gemak naar de zwemles kunnen vertrekken.
Een van mijn punten op plan alles-loopt-op-wieltjes is zoon-nummer-2-en-3 op tijd in bed kijgen.
Blijgemoed trekken wij naar boven. Ik wil zoon-nummer-3 zijn bed opmaken als ik in de kamer een vreemd geluid hoor een soort geratel, of meer nog een beetje lijk de wind in een windmolentje. Maar dan luider.
Ik kijk om me heen en zie niets, NIETS. Het geratel stopt en ik roep zoon-nummer-3 waarop het geratel opnieuw begint. Ik verdenk zoon-nummer-3 ervan zich verstopt te hebben en met iets te spelen dat niet mag en/of dat er ergens een stuk plastiek hangt te klepperen.
Op dat moment komt zoon-nummer-2 de kamer binnen, trekt lijkbleek weg opent zijn mondje en slaakt een langgeekte gil "BIJIJIJIJIJIJIJIJIJ".
Hoe ik het beest over het oog heb kunnen zien is mij een raadsel maar op de muu boven het raam zit een uit de kluitengewassen libelle, als het die aanzet om op de andere muur te gaan rusten is het geratel er weer. Dit misterie is dus opgelost nu de rest nog.
Aangezien de juffer moeiteloos de lengte van mijn hand benadert en haar vleugelspan die nog overschrijdt zie ik ervan af madam met de blote hand te pakken bovendien zou ik waarschijnlijk haar vleugels kwetsen als ik dat zou poberen.
Ik besluit de buren ter hulp te roepen misschien hebben zij wel een netje. Maar eerst zoon-nummer-2 in "veiligheid"brengen
"weet je wat je mag in Ninke haar bed slapen" zeg ik
"jaaaah" zucht hij en hij lacht van opluchting
loopt naar zijn zus haar kamer
trekt lijkbleek weg
opent zijn mondje
en krijst BIJIJIJIJIJIJ
2 kleine vossen op de muur
hij wordt helemaal hysterisch en ik zie het hem denken "dit is een nachtmerrie"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten