maandag 18 maart 2019

De kortzichtigheid van autisme

Het-kind-met-een-handleiding loopt de kamer in en kijkt om zich heen.
"Of er iets is", vraag ik
"Ik zoek een verstopplek" zegt hij
Waarop hij zich, bijna in het midden van de kamer, in volle zicht op de grond zet.
Ik bekijk het stomverbaasd.
Het kind-met-een-handleiding zit doodstil met een fel groene trui aan in het midden van de kamer op op de vloer en is "verstopt".
Het vriendje van zoon-nummer-2, komt de kamer in, kijkt om zich heen en vraagt "waar zijn Th en M? Aah daar is Th!" En wandelt naar de volgende kamer en wil zich bij Th verstoppen. Th vindt dit niet leuk en stuurt het vriendje weg.
Het kind-met-een-handleiding zit nog steeds waar hij zat. Het vriendje loopt er straal langs en verstopt zich op nog geen meter van zoon-nummer-2.
Hij merkt pas zoon-nummer-2 op als die zich rechtzet en nog steeds zwijgend de kamer weer verlaat.

En ik vraag mij af wat er hier zich zojuist heeft afgespeeld

Geen opmerkingen:

Een reactie posten