Ik kom terug van een late shift op het werk.
Ik zie dat iedereen al slaapt en reken vlug uit dat ik zelf ook nog iets meer dan 8 uur kan slapen... zalig
Natuurlijk houd ik geen rekening met het feit dat de kinderen zeker veel vroeger gaan wakker worden dan 7 uur, waarom de nacht vergallen nog voor hij goed en wel begonnen is?
Plots voel ik weeën opkomen, u weet wel van het soort "joooohoooo ier zijn we weer en we kunnen nog meer dan dit hoor"
koud zweet breekt me uit.
Shit effe vergeten, doelbewust genegeerd dit gaat godverdomme zeer doen en ik denk "No Way José ni nog es"
en ik ben behoorlijk trots op mezelf want deze keer ben ik er vroeg bij
tis eens iets anders dan in het verloskwartier zeggen "JAAAH latmar tis zo goe als dak et gehad em kzen naar huis" en een vroedvrouw die beweert dat da nu ech écht ni meer gaat gaan.
Nu bennek ule allemaal voor
kga gewoon ni naart verloskwartier
kblijf gewoon thuis
per slot van rekening
tis zo goe als dak et gehad em
Geen opmerkingen:
Een reactie posten